درآمد دستگاه اتریوم در سال 2024: راهنمای جامع سودآوری

درامد دستگاه اتریوم
پس از به روزرسانی بزرگ «مرج» (The Merge) در شبکه اتریوم، امکان کسب درآمد از اتریوم با دستگاه های ماینر سنتی (مانند کارت گرافیک یا دستگاه های ASIC) وجود ندارد. در حال حاضر، راه اصلی کسب درآمد از اتریوم از طریق فرایند «استیکینگ» (Staking) است که در آن کاربران با قفل کردن اتریوم های خود، به امنیت و عملکرد شبکه کمک کرده و در ازای آن پاداش دریافت می کنند.
دنیای رمزارزها همواره در حال تغییر و تکامل است و اتریوم، دومین رمزارز بزرگ بازار، یکی از پیشگامان این تغییرات بوده است. تا همین چند سال پیش، بسیاری از سرمایه گذاران و علاقه مندان به رمزارزها، واژه درآمد دستگاه اتریوم را معادل ماینینگ اتریوم با کارت گرافیک می دانستند. اما با گذشت زمان و با هدف افزایش کارایی، کاهش مصرف انرژی و بهبود مقیاس پذیری، شبکه اتریوم دستخوش تحولی عظیم شد. این تحول، نحوه کسب درآمد از اتریوم را نیز دگرگون کرد. این مقاله به بررسی دقیق گذشته ماینینگ اتریوم، رویداد مهم «مرج» و معرفی کامل استیکینگ به عنوان روش فعلی کسب درآمد از اتریوم می پردازد تا کاربران اطلاعات به روز و جامعی برای تصمیم گیری آگاهانه داشته باشند.
دوران طلایی ماینینگ اتریوم (قبل از The Merge)
تا پیش از سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک های جدید به بلاکچین خود، از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work – PoW) استفاده می کرد. این دقیقاً همان سیستمی بود که بیت کوین نیز از آن بهره می برد. در این دوران، درامد دستگاه اتریوم از طریق ماینینگ با سخت افزارهای قدرتمند معنا پیدا می کرد.
ماینینگ اتریوم یعنی چه؟
ماینینگ اتریوم در دوران اثبات کار، فرآیندی بود که در آن ماینرها (افرادی که سخت افزارهای ماینینگ داشتند) با استفاده از قدرت محاسباتی دستگاه های خود، به حل مسائل پیچیده رمزنگاری می پرداختند. این مسائل، در واقع، یک رقابت برای یافتن «هش» (Hash) معتبر برای بلاک بعدی شبکه بود. ماینرها با تلاش برای یافتن این هش، امنیت شبکه را تأمین می کردند و از تراکنش های دوجانبه (Double Spending) جلوگیری می نمودند.
الگوریتم رمزنگاری مورد استفاده در اتریوم آن زمان، «اتش» (Ethash) نام داشت. ماینرها پس از یافتن هش صحیح و تأیید بلاک، پاداش خود را به صورت اتریوم تازه تولید شده و همچنین بخشی از کارمزدهای تراکنش های موجود در آن بلاک دریافت می کردند. این پاداش، مشوق اصلی ماینرها برای مشارکت در شبکه و حفظ امنیت آن بود.
عوامل مؤثر بر درآمد ماینر اتریوم در گذشته
درآمد حاصل از ماینینگ اتریوم، مانند سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار داشت که هر یک می توانستند سودآوری را به شدت تغییر دهند. درک این عوامل برای ماینرهای گذشته و همچنین برای مقایسه با روش های فعلی کسب درآمد از اتریوم، ضروری است.
- قدرت پردازش دستگاه (هش ریت): میزان توانایی دستگاه ماینر در انجام محاسبات رمزنگاری را «هش ریت» (Hash Rate) می نامند. هرچه هش ریت دستگاه بالاتر بود، شانس ماینر برای حل پازل های بلاک و دریافت پاداش بیشتر می شد و به تبع آن، درآمد افزایش می یافت.
- هزینه برق: ماینینگ فعالیتی بسیار پرمصرف از نظر انرژی بود. دستگاه های ماینینگ به صورت ۲۴ ساعته کار می کردند و برق زیادی مصرف می کردند. بنابراین، هزینه برق یکی از بزرگترین فاکتورهای تعیین کننده سودآوری بود. مناطقی با برق ارزان تر، جذابیت بیشتری برای ماینرها داشتند.
- سختی شبکه (Difficulty): سختی شبکه نشان دهنده میزان دشواری یافتن هش صحیح برای یک بلاک جدید است. هرچه تعداد ماینرها و مجموع هش ریت شبکه بیشتر می شد، سختی شبکه نیز افزایش می یافت تا زمان تقریبی تولید بلاک ثابت بماند. افزایش سختی شبکه به معنای رقابت بیشتر و کاهش پاداش برای هر واحد هش ریت بود.
- پاداش بلاک و کارمزد تراکنش ها: پاداش اصلی ماینرها شامل اتریوم های جدیدی بود که با هر بلاک تولید می شدند و همچنین کارمزدهای تراکنش هایی که در آن بلاک تأیید می شدند. تغییر در پاداش بلاک (که توسط پروتکل اتریوم تعیین می شد) و نوسانات در میزان کارمزد تراکنش ها، مستقیماً بر درآمد تأثیرگذار بودند.
- قیمت اتریوم: ارزش دلاری اتریومی که ماینرها به عنوان پاداش دریافت می کردند، تأثیر مستقیم بر سود نهایی داشت. حتی اگر هزینه ها ثابت می ماندند، افزایش قیمت اتریوم می توانست درآمد حاصل از ماینینگ را به طور چشمگیری افزایش دهد.
- هزینه های نگهداری و جانبی: علاوه بر برق، ماینرها باید هزینه های دیگری نظیر خرید و نگهداری تجهیزات خنک کننده، تهویه مناسب، فضای فیزیکی، تعمیر و نگهداری دستگاه ها و هزینه های اینترنت پایدار را نیز در نظر می گرفتند. این هزینه های جانبی می توانستند بخش قابل توجهی از درآمد را به خود اختصاص دهند.
دستگاه های رایج ماینینگ اتریوم در آن زمان
در دوران ماینینگ اتریوم با الگوریتم اثبات کار، دو نوع اصلی از سخت افزار برای این کار مورد استفاده قرار می گرفتند:
- ریگ های GPU (کارت های گرافیک): در ابتدا، ماینینگ اتریوم با کارت های گرافیک (GPU) که در رایانه های شخصی یا سرورها مورد استفاده قرار می گرفتند، بسیار رایج بود. ماینرها با جمع آوری چندین کارت گرافیک قدرتمند در یک سیستم که به آن «ریگ ماینینگ» (Mining Rig) گفته می شد، به استخراج اتریوم می پرداختند. مزیت اصلی GPUها انعطاف پذیری آن ها بود؛ این دستگاه ها می توانستند ارزهای دیجیتال دیگری را نیز ماین کنند. با این حال، مصرف برق نسبتاً بالا و نیاز به فضای زیاد برای تهویه، از معایب آن ها به شمار می رفت.
- دستگاه های ASIC اختصاصی: با گذشت زمان و افزایش سختی شبکه، شرکت ها شروع به تولید دستگاه های مخصوص ماینینگ (ASIC) کردند که به طور خاص برای الگوریتم Ethash اتریوم بهینه سازی شده بودند. این دستگاه ها، مانند سری Jasminer (مثلاً Jasminer X44-P یا X16-P) و Ipollo (مانند Ipollo V1)، هش ریت بسیار بالاتری نسبت به ریگ های GPU ارائه می دادند و اغلب مصرف برق بهینه تری داشتند. هرچند قیمت اولیه آن ها بیشتر بود، اما بازدهی بالاتر و فضای کمتر مورد نیاز برای هر واحد هش ریت، آن ها را برای ماینرهای جدی جذاب می کرد. البته، این دستگاه ها تنها برای ماینینگ ارزهایی با الگوریتم Ethash (مانند اتریوم کلاسیک ETC) قابل استفاده بودند و انعطاف پذیری GPUها را نداشتند.
تا پیش از رویداد «مرج»، درآمد دستگاه اتریوم به میزان هش ریت، قیمت برق و سختی شبکه بستگی داشت. دستگاه های GPU و ASIC، قهرمانان این میدان بودند.
انقلاب اتریوم: The Merge و پایان ماینینگ با دستگاه
مهم ترین رویداد در تاریخ شبکه اتریوم که به طور کامل چشم انداز درآمد دستگاه اتریوم را تغییر داد، «مرج» (The Merge) بود. این رویداد نه تنها یک ارتقاء فنی، بلکه یک انقلاب در فلسفه و ساختار شبکه اتریوم محسوب می شد.
The Merge چیست؟
«مرج» یا «ادغام»، فرآیند انتقال شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work – PoW) به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) بود که در سپتامبر ۲۰۲۲ به طور کامل انجام شد. قبل از این، اتریوم دو زنجیره بلاکچین موازی داشت: زنجیره اصلی (Mainnet) که بر پایه PoW کار می کرد و زنجیره «بیکن چِین» (Beacon Chain) که از دسامبر ۲۰۲۰ بر پایه PoS فعالیت خود را آغاز کرده بود.
هدف اصلی «مرج» این بود که عملکرد زنجیره اصلی اتریوم را به زنجیره بیکن منتقل کند. به عبارت دیگر، زنجیره اصلی اتریوم که قبلاً با ماینرها و سخت افزارهای پیچیده اداره می شد، حالا به طور کامل به سیستم اثبات سهام بیکن چِین متصل شد. این اتصال، نیاز به ماینرها و مصرف انرژی عظیم آن ها را از بین برد.
اهداف اصلی این انتقال شامل موارد زیر بود:
- کاهش مصرف انرژی: اثبات کار به مقادیر عظیمی انرژی برای تأیید تراکنش ها نیاز داشت. با انتقال به PoS، مصرف انرژی شبکه اتریوم بیش از ۹۹.۹۵٪ کاهش یافت و آن را به یک بلاکچین بسیار پایدارتر از نظر زیست محیطی تبدیل کرد.
- افزایش مقیاس پذیری: «مرج» گام اول و ضروری برای ارتقاءهای آینده اتریوم بود که قرار است مقیاس پذیری شبکه را به طرز چشمگیری افزایش دهد.
- افزایش امنیت: مدل اثبات سهام با مکانیزم های جریمه (Slashing) برای ولیدیتورهای بدکار، امنیت شبکه را در برابر حملات خاص تقویت می کند.
چرا دیگر نمی توان اتریوم را با دستگاه ماین کرد؟
با اجرای موفقیت آمیز «مرج»، منطق پشت شبکه اتریوم به طور اساسی تغییر کرد. در سیستم اثبات سهام، دیگر نیازی به حل مسائل پیچیده رمزنگاری توسط ماینرها نیست. وظیفه تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید بر عهده «ولیدیتورها» (Validators) است.
ولیدیتورها افرادی هستند که حداقل ۳۲ واحد اتریوم را در شبکه قفل (استیک) می کنند و سپس یک نرم افزار نود (Node) را اجرا می کنند تا تراکنش ها را تأیید و بلاک های جدید را پیشنهاد دهند. به جای رقابت برای حل یک پازل، ولیدیتورها به صورت تصادفی انتخاب می شوند تا بلاک بعدی را تولید کنند و به ازای عملکرد صحیح خود پاداش می گیرند.
بنابراین، دستگاه های ماینری که قبلاً برای اتریوم مورد استفاده قرار می گرفتند (ریگ های GPU و ASICهای Ethash)، عملاً برای ماینینگ اتریوم بی فایده شدند. این دستگاه ها اکنون فقط می توانند ارزهای دیجیتال دیگری را ماین کنند که هنوز از الگوریتم Ethash استفاده می کنند، مانند اتریوم کلاسیک (ETC) یا رِیوِن کوین (RVN) (البته با الگوریتم KaWpow که متفاوت از Ethash است) و دیگر ارزهای PoW. این تغییر بنیادین، درامد دستگاه اتریوم را از ماینینگ سنتی به استیکینگ منتقل کرد.
کسب درآمد از اتریوم در حال حاضر: استیکینگ (Staking)
با پایان دوران ماینینگ اتریوم، روش اصلی و فعلی برای کسب درآمد از این رمزارز، «استیکینگ» (Staking) است. استیکینگ به سرمایه گذاران امکان می دهد تا با قفل کردن دارایی های اتریوم خود، در امنیت شبکه مشارکت کرده و در ازای آن پاداش دریافت کنند.
استیکینگ اتریوم چیست؟
استیکینگ در واقع فرایند قفل کردن مقدار مشخصی از ارز دیجیتال (در این مورد اتریوم) در یک کیف پول یا پلتفرم مشخص، به منظور مشارکت در فرآیند اعتبارسنجی تراکنش ها و تأمین امنیت شبکه بلاکچین است. این مفهوم ریشه در الگوریتم «اثبات سهام» (Proof of Stake – PoS) دارد که اتریوم اکنون بر پایه آن کار می کند.
در مدل PoS، برخلاف PoW که ماینرها با قدرت محاسباتی بالا به حل مسائل می پرداختند، ولیدیتورها (Validators) بر اساس میزان اتریومی که سهام گذاشته اند (استیک کرده اند) و مدت زمانی که آن را قفل کرده اند، انتخاب می شوند تا بلاک های جدید را تأیید و به زنجیره اضافه کنند. این فرآیند بسیار کم مصرف تر و پایدارتر از ماینینگ است.
پاداش استیکینگ اتریوم به صورت اتریوم جدید و بخشی از کارمزدهای تراکنش ها پرداخت می شود. مکانیسم پاداش به گونه ای طراحی شده که با افزایش تعداد اتریوم های استیک شده در شبکه، نرخ سود سالانه (APR) کمی کاهش می یابد تا تعادلی بین تورم و امنیت شبکه برقرار شود.
روش های استیکینگ اتریوم
برای استیکینگ اتریوم، راه های مختلفی وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب روش مناسب به میزان سرمایه، دانش فنی و میزان کنترل مورد نظر شما بستگی دارد.
استیکینگ انفرادی (Solo Staking)
این روش به معنای راه اندازی و نگهداری یک نود ولیدیتور کامل به صورت مستقل است. برای استیکینگ انفرادی، شما نیاز به حداقل ۳۲ واحد اتریوم (ETH) دارید که باید آن ها را در شبکه اصلی اتریوم قفل کنید. همچنین، باید یک کامپیوتر یا سرور اختصاصی را به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته روشن و متصل به اینترنت نگه دارید و نرم افزار نود اتریوم را روی آن اجرا کنید.
- مزایا: بالاترین سطح کنترل بر دارایی ها، دریافت بیشترین سهم از پاداش های شبکه (بدون کسر کارمزد واسطه)، کمک مستقیم به تمرکززدایی و امنیت شبکه.
- معایب: نیاز به حداقل سرمایه قابل توجه (۳۲ ETH)، نیاز به دانش فنی برای راه اندازی و نگهداری نود، ضرورت پایداری و اتصال همیشگی سرور، ریسک «اسلشینگ» (Slashing) در صورت عملکرد نادرست نود (مثلاً آفلاین شدن طولانی یا رفتار مخرب).
- دستگاه مورد نیاز: برای استیکینگ انفرادی، شما به یک دستگاه به معنای یک کامپیوتر یا سرور قدرتمند و پایدار با حداقل ۸ گیگابایت رم، ۲ ترابایت فضای ذخیره سازی SSD (برای بلاکچین اتریوم) و اتصال اینترنت پرسرعت و پایدار نیاز دارید. این سرور باید همواره آنلاین باشد.
استیکینگ از طریق استخرهای نقدینگی (Liquid Staking Pools)
استخرهای نقدینگی راهکاری برای کاربرانی هستند که نمی خواهند یا نمی توانند ۳۲ ETH کامل را استیک کنند، یا ترجیح می دهند درگیر مسائل فنی راه اندازی نود نشوند. در این روش، شما هر میزان اتریوم که داشته باشید (حتی کمتر از ۱ ETH)، آن را به یک استخر استیکینگ (مثل Lido، Rocket Pool یا Frax) واریز می کنید. این استخرها، اتریوم های کاربران را جمع آوری کرده و مجموعاً ۳۲ ETH برای راه اندازی نودهای ولیدیتور استفاده می کنند.
در ازای اتریوم های استیک شده، استخر به شما توکن های نقدشونده (Liquid Staking Tokens – LSTs) مانند stETH (در Lido) یا rETH (در Rocket Pool) می دهد. این توکن ها نشان دهنده سهم شما از اتریوم های استیک شده به علاوه پاداش های انباشته شده هستند و می توانند در دیفای (DeFi) معامله شوند یا به عنوان وثیقه استفاده گردند.
- مزایا: عدم نیاز به ۳۲ ETH، نقدشوندگی توکن های استیک شده (می توانید LSTها را در بازار بفروشید)، سهولت استفاده (بدون نیاز به دانش فنی)، تنوع بخشی به ریسک (استخرها معمولاً چندین ولیدیتور دارند).
- معایب: کسر کارمزد توسط استخر، ریسک قرارداد هوشمند و امنیت پلتفرم استخر (در صورت وجود باگ یا حمله)، ریسک تمرکز (وابستگی به یک پلتفرم مرکزی).
استیکینگ از طریق صرافی های متمرکز (Centralized Exchanges)
بسیاری از صرافی های بزرگ ارز دیجیتال (مانند بایننس، کوکوین و …) نیز خدمات استیکینگ اتریوم را ارائه می دهند. این روش ساده ترین راه برای استیکینگ است، زیرا صرافی تمام جزئیات فنی و نگهداری نود را بر عهده می گیرد. شما فقط کافی است اتریوم خود را در حساب صرافی خود واریز کنید و گزینه استیکینگ را فعال نمایید.
- مزایا: سادگی و راحتی فوق العاده، حداقل سرمایه کم (اغلب حتی کمتر از ۰.۰۱ ETH)، رابط کاربری آسان.
- معایب: عدم کنترل بر کلیدهای خصوصی دارایی هایتان (Not your keys, not your crypto)، کسر کارمزدهای بالاتر توسط صرافی، ریسک های متمرکز (امکان مسدود شدن حساب یا حملات به صرافی)، عدم مشارکت در تمرکززدایی شبکه.
عوامل مؤثر بر درآمد استیکینگ اتریوم
میزان درآمد حاصل از استیکینگ اتریوم به چند عامل کلیدی بستگی دارد که همواره در حال نوسان هستند:
- نرخ بهره سالانه (APR): این نرخ، درصد پاداشی است که به صورت سالانه بر اساس میزان اتریوم استیک شده پرداخت می شود. نرخ APR به تعداد کل اتریوم های استیک شده در شبکه و میزان فعالیت شبکه بستگی دارد و معمولاً بین ۳٪ تا ۷٪ متغیر است. هرچه اتریوم بیشتری استیک شود، نرخ APR کاهش می یابد و برعکس.
- میزان اتریوم استیک شده: به طور طبیعی، هرچه میزان اتریوم بیشتری را استیک کنید، پاداش دریافتی شما نیز به همان نسبت بیشتر خواهد بود.
- تعداد کل اتریوم استیک شده در شبکه: همانطور که اشاره شد، نرخ پاداش استیکینگ به صورت پویا تنظیم می شود. اگر اتریوم های زیادی در شبکه استیک شوند، پاداش برای هر واحد اتریوم کاهش می یابد تا از تورم بیش از حد جلوگیری شود.
- کارمزد تراکنش های شبکه: علاوه بر پاداش های از پیش تعیین شده، ولیدیتورها بخشی از کارمزدهای تراکنش های شبکه را نیز دریافت می کنند. هرچه فعالیت و ترافیک در شبکه اتریوم بیشتر باشد، کارمزدهای بیشتری جمع آوری می شود و این می تواند به افزایش درآمد ولیدیتورها (و به تبع آن، استیک کنندگان) منجر شود.
ماشین حساب های آنلاین استیکینگ اتریوم
برای تخمین سودآوری استیکینگ اتریوم، می توانید از ماشین حساب های آنلاین متعددی که توسط وب سایت های تحلیلی رمزارز یا ارائه دهندگان خدمات استیکینگ ارائه می شوند، استفاده کنید. این ابزارها معمولاً با وارد کردن میزان اتریوم مورد نظر برای استیکینگ و نرخ APR فعلی شبکه، میزان پاداش روزانه، ماهانه و سالانه را تخمین می زنند. برخی از این ماشین حساب ها حتی تغییرات احتمالی در APR و قیمت اتریوم را نیز در محاسبات خود لحاظ می کنند تا دید واقع بینانه تری ارائه دهند.
با استفاده از این ابزارها، کاربران می توانند برآوردی از درآمد بالقوه خود داشته باشند و تصمیم بگیرند که آیا استیکینگ اتریوم با اهداف مالی آن ها همخوانی دارد یا خیر.
مقایسه جامع: ماینینگ (قدیم) در برابر استیکینگ (جدید) اتریوم
برای درک بهتر تحول در نحوه کسب درآمد از اتریوم، لازم است نگاهی مقایسه ای به دو مدل اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) بیندازیم. این مقایسه تفاوت های بنیادین و مزایای استیکینگ نسبت به ماینینگ را روشن می سازد.
جدول مقایسه
در جدول زیر، مهمترین تفاوت های ماینینگ اتریوم (PoW) و استیکینگ اتریوم (PoS) به صورت خلاصه آورده شده است:
شاخص | ماینینگ اتریوم (PoW) – منسوخ | استیکینگ اتریوم (PoS) – فعلی |
---|---|---|
نوع الگوریتم | اثبات کار (Proof of Work) | اثبات سهام (Proof of Stake) |
نیاز به سخت افزار | دستگاه های GPU یا ASIC پرقدرت | سرور یا کامپیوتر برای نود ولیدیتور انفرادی؛ برای استخرها/صرافی ها نیازی نیست |
مصرف انرژی | بسیار بالا | بسیار پایین (تقریباً ۰.۰۵٪ PoW) |
حداقل سرمایه | هزینه بالای خرید دستگاه ماینر و برق | ۳۲ ETH برای انفرادی؛ مقدار کم برای استخرها و صرافی ها |
پاداش | پاداش بلاک + کارمزد تراکنش ها (بر اساس قدرت هش) | درصد سالانه پاداش بر اساس ETH استیک شده + کارمزدها |
ریسک ها | سختی شبکه، قیمت برق، خرابی دستگاه، نوسانات قیمت ETH | قفل شدن سرمایه، ریسک Slashing، ریسک قرارداد هوشمند، نوسانات قیمت ETH |
پیچیدگی | بالا (تنظیمات دستگاه، تهویه، برق) | متوسط (برای انفرادی) تا پایین (برای استخرها و صرافی ها) |
مزایای استیکینگ نسبت به ماینینگ (با تمرکز بر اتریوم)
انتقال اتریوم به اثبات سهام و جایگزینی ماینینگ با استیکینگ، مزایای قابل توجهی را به همراه داشته است:
- پایداری و پیش بینی پذیری بیشتر پاداش: در ماینینگ، درآمد به شدت تحت تأثیر سختی شبکه و نوسانات قیمت برق بود. در استیکینگ، نرخ بهره سالانه (APR) معمولاً پایدارتر است و می توان پاداش ها را با دقت بیشتری پیش بینی کرد، اگرچه قیمت اتریوم همچنان عامل تعیین کننده نهایی درآمد است.
- مصرف انرژی بسیار پایین تر (محیط زیست): این شاید بزرگترین مزیت استیکینگ باشد. مصرف انرژی شبکه اتریوم پس از «مرج» به طور چشمگیری کاهش یافت که آن را به یکی از پایدارترین بلاکچین ها از نظر زیست محیطی تبدیل کرده است. این موضوع به نگرانی های فزاینده درباره اثرات زیست محیطی رمزارزها پاسخ می دهد.
- کاهش هزینه های عملیاتی: استیکینگ نیازی به سرمایه گذاری سنگین در سخت افزار، پرداخت قبض های برق نجومی، یا هزینه های نگهداری سیستم های خنک کننده ندارد. این موضوع بار مالی و مدیریتی کمتری را بر دوش سرمایه گذاران می گذارد. حتی در استیکینگ انفرادی، هزینه برق یک سرور خانگی در مقایسه با ریگ های ماینینگ ناچیز است.
- دسترسی پذیری بیشتر: با وجود استخرهای استیکینگ و صرافی ها، حالا هر کسی می تواند با هر میزان اتریوم (حتی کم) در تأمین امنیت شبکه مشارکت کرده و کسب درآمد کند، در حالی که ماینینگ نیازمند سرمایه گذاری اولیه کلان و دانش فنی عمیق بود.
چالش ها و ریسک های استیکینگ
با وجود مزایای فراوان، استیکینگ اتریوم نیز مانند هر سرمایه گذاری دیگری، با چالش ها و ریسک هایی همراه است که آگاهی از آن ها برای هر سرمایه گذار ضروری است:
- قفل شدن سرمایه: اتریوم های استیک شده تا زمانی که قابلیت برداشت از شبکه فعال شود، قفل می شوند. اگرچه قابلیت برداشت اتریوم از آوریل ۲۰۲۳ با ارتقاء «شاپیلا» (Shapella) فعال شده است، اما ممکن است در آینده نیز دوره های قفل شدگی یا تأخیر در برداشت وجود داشته باشد.
- ریسک Slashing (جریمه ولیدیتورها): ولیدیتورهای انفرادی در صورت رفتار نادرست یا عمدی (مانند آفلاین شدن برای مدت طولانی، ارائه اطلاعات اشتباه به شبکه یا تلاش برای حمله به شبکه) ممکن است جریمه شوند. این جریمه می تواند منجر به از دست رفتن بخشی یا تمام اتریوم های استیک شده آن ها شود. پلتفرم های استیکینگ (استخرها یا صرافی ها) معمولاً این ریسک را برای کاربران مدیریت می کنند، اما باز هم خطر همیشه وجود دارد.
- ریسک های قرارداد هوشمند و پلتفرم های واسطه: در صورت استفاده از استخرهای استیکینگ یا صرافی ها، دارایی های شما به نوعی به قراردادهای هوشمند یا زیرساخت های آن پلتفرم ها وابسته هستند. باگ های احتمالی در قراردادهای هوشمند یا حملات سایبری به پلتفرم های واسطه می تواند منجر به از دست رفتن سرمایه شود. بنابراین، انتخاب پلتفرم معتبر و با سابقه، اهمیت حیاتی دارد.
- نوسانات قیمت اتریوم: در نهایت، پاداش استیکینگ به صورت اتریوم پرداخت می شود. ارزش این پاداش ها و اصل سرمایه شما به قیمت لحظه ای اتریوم در بازار بستگی دارد. نوسانات شدید قیمت اتریوم می تواند سودآوری را تحت تأثیر قرار دهد و حتی در صورت کاهش شدید قیمت، منجر به زیان دلاری شود.
استیکینگ اتریوم مصرف انرژی را به شدت کاهش داده و آن را در دسترس عموم قرار داده است، اما نوسانات قیمت و ریسک های فنی همچنان باید جدی گرفته شوند.
نکات مهم برای کسب درآمد از اتریوم در ایران
ورود به دنیای رمزارزها و کسب درآمد از اتریوم در ایران، با توجه به شرایط خاص اقتصادی و قانونی، نیازمند ملاحظات ویژه ای است. سرمایه گذاران ایرانی باید به نکات مهمی توجه کنند تا از دارایی های خود محافظت کرده و از مشکلات احتمالی جلوگیری نمایند.
ملاحظات قانونی و مالیاتی
وضعیت قانون گذاری رمزارزها در ایران همواره در حال تغییر و تکامل است. در حال حاضر، استخراج رمزارزها در ایران نیازمند اخذ مجوزهای خاص از وزارت صمت و تأمین برق با تعرفه مشخص است. با این حال، قوانین مرتبط با «استیکینگ» اتریوم به طور خاص و شفاف تدوین نشده اند. این ابهام قانونی می تواند چالش هایی را برای کاربران ایجاد کند.
از نظر مالیاتی نیز، هنوز قانون مشخصی برای مالیات بر درآمد حاصل از رمزارزها (چه ماینینگ و چه استیکینگ) در ایران وجود ندارد. این عدم وضوح می تواند در آینده منجر به وضع قوانین مالیاتی غیرمنتظره و یا اعمال مالیات های سنگین بر درآمدهای گذشته شود. توصیه می شود همواره آخرین اطلاعیه ها و مصوبات نهادهای ذی ربط (مانند بانک مرکزی، سازمان امور مالیاتی و وزارت اقتصاد) را پیگیری کنید و در صورت نیاز با مشاوران مالی و حقوقی متخصص در این زمینه مشورت نمایید.
نکات مربوط به تبدیل رمزارز به ریال نیز حائز اهمیت است. برای نقد کردن اتریوم و تبدیل آن به ریال، معمولاً از صرافی های رمزارز داخلی استفاده می شود. انتخاب صرافی معتبر و دارای سابقه خوب که از قوانین داخلی پیروی می کند، برای جلوگیری از مشکلات احتمالی بسیار مهم است.
امنیت در استیکینگ
امنیت دارایی های دیجیتال از اهمیت بالایی برخوردار است، به ویژه در کشوری که قوانین حمایتی کاملی برای سرمایه گذاران رمزارز وجود ندارد. رعایت نکات امنیتی زیر برای استیکینگ اتریوم حیاتی است:
- انتخاب صرافی یا پلتفرم معتبر: در صورت استفاده از صرافی های متمرکز یا استخرهای نقدینگی، حتماً از پلتفرم هایی استفاده کنید که دارای سابقه درخشان، تیم توسعه دهنده شناخته شده، و تدابیر امنیتی قوی (مانند احراز هویت دو مرحله ای، بیمه دارایی ها و حسابرسی های امنیتی منظم) هستند. بررسی نظرات کاربران و شهرت پلتفرم در جامعه رمزارز نیز توصیه می شود.
- حفاظت از کلیدهای خصوصی (در استیکینگ انفرادی): اگر قصد استیکینگ انفرادی را دارید، مسئولیت کامل حفاظت از کلیدهای خصوصی ولیدیتور بر عهده شماست. هرگونه سهل انگاری در این زمینه می تواند منجر به از دست رفتن کامل دارایی ها شود. استفاده از کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets)، پشتیبان گیری از عبارات بازیابی (Seed Phrase) در چندین مکان امن و آفلاین، و استفاده از رمزهای عبور قوی و منحصربه فرد، از جمله اقدامات ضروری است.
- آگاهی از ریسک های Slashing: در استیکینگ انفرادی، شناخت دقیق پروتکل و اطمینان از عملکرد صحیح نود برای جلوگیری از جریمه های Slashing ضروری است. برای کاربران غیرفنی، استفاده از خدمات ارائه دهندگان نود به عنوان سرویس (Validator as a Service) که مسئولیت نگهداری فنی نود را بر عهده می گیرند، می تواند گزینه ای ایمن تر باشد.
- مراقب کلاهبرداری ها باشید: فضای رمزارزها مملو از طرح های پانزی، فیشینگ و کلاهبرداری های مختلف است. هرگز به پیشنهادهایی که وعده سودهای غیرواقعی می دهند اعتماد نکنید. همیشه قبل از سرمایه گذاری در هر پلتفرم یا پروتکلی، تحقیقات کامل (DYOR – Do Your Own Research) انجام دهید و از صحت اطلاعات اطمینان حاصل کنید.
با رعایت این نکات، می توانید با آگاهی و اطمینان بیشتری وارد حوزه کسب درآمد از اتریوم در ایران شوید و ریسک های احتمالی را به حداقل برسانید.
نتیجه گیری
دوران کسب درآمد از اتریوم با استفاده از دستگاه ماینر و فرآیند پرمصرف ماینینگ، دیگر به پایان رسیده است. با اجرای موفقیت آمیز رویداد «مرج» در شبکه اتریوم، این رمزارز عظیم به طور کامل به الگوریتم «اثبات سهام» (PoS) مهاجرت کرده است. این تغییر نه تنها مصرف انرژی شبکه را به طرز چشمگیری کاهش داده و آن را دوست دار محیط زیست کرده است، بلکه شیوه کسب درآمد از آن را نیز دگرگون نموده است.
امروزه، اصلی ترین راه برای کسب درآمد از اتریوم، «استیکینگ» (Staking) است. با استیکینگ اتریوم، شما می توانید با قفل کردن دارایی های ETH خود در شبکه، به عنوان یک ولیدیتور یا از طریق استخرهای نقدینگی و صرافی ها، به تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت شبکه کمک کنید و در ازای آن پاداش دریافت نمایید. این روش نسبت به ماینینگ سنتی، پیچیدگی های کمتری دارد، بسیار کم مصرف تر است و امکان مشارکت را برای طیف وسیع تری از سرمایه گذاران فراهم می کند.
انتخاب روش مناسب برای استیکینگ اتریوم، به میزان سرمایه، دانش فنی و سطح ریسک پذیری شما بستگی دارد. چه به دنبال استیکینگ انفرادی با حداقل ۳۲ ETH و کنترل کامل باشید، چه بخواهید از طریق استخرهای نقدینگی با انعطاف پذیری بیشتر شرکت کنید، و چه سادگی استیکینگ از طریق صرافی ها را ترجیح دهید، هر گزینه مزایا و معایب خاص خود را دارد.
همواره به یاد داشته باشید که بازار رمزارزها پرنوسان است و سرمایه گذاری در آن نیازمند تحقیق، آگاهی و مدیریت ریسک است. قبل از هرگونه اقدام، آخرین تغییرات شبکه اتریوم و شرایط بازار را به دقت بررسی کنید و با در نظر گرفتن تمام جوانب، تصمیم گیری نمایید.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "درآمد دستگاه اتریوم در سال 2024: راهنمای جامع سودآوری" هستید؟ با کلیک بر روی ارز دیجیتال، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "درآمد دستگاه اتریوم در سال 2024: راهنمای جامع سودآوری"، کلیک کنید.