سیارات سرگردان؛ وقتی اجرام نجومی یتیم می‌شوند!

حقایق نجومی ۴۳؛

به گزارش خبرگزاری یوویک، سیاره یک جرم بزرگ آسمانی است که به دور یک ستاره می‌چرخد و از سنگ، گاز یا یخ تشکیل شده است و نوری از خود تولید نمی‌کند. با این حال سیارات نور ستاره میزبان خود را منعکس می‌کند. سیارات را می‌توان در اندازه‌ها و انواع مختلف یافت. برخی مانند زمین صخره‌ای هستند، در حالی که برخی دیگر مانند مشتری غول‌های گازی هستند.

در میان انواع مختلف سیارات جذاب، اجرامی وجود دارند که آنها را سیاره‌های سرگردان (Starless planet) می‌نامند! این سیارات بدین جهت منحصر به فرد هستند که به دور هیچ ستاره مادری نمی‌چرخند. در عوض به تنهایی در فضا حرکت می‌کنند. دانشمندان بر این باورند که این سیارات ممکن است در ابرهای متراکم از گاز و غبار تشکیل شوند. هنگامی که یک ستاره شکل می‌گیرد، از همه مواد پیرامون خود استفاده نمی‌کند. برخی از مواد باقیمانده می‌توانند در کنار هم جمع شوند و تشکیل سیاره دهند. با این حال، گاهی اوقات این سیارات در کنار ستاره مادر خود نمی‌مانند!

سیارات سرگردان به دلایل مختلف می‌توانند از ستاره‌های خود جدا شوند. به عنوان مثال ممکن است در طی یک رویداد خشن در منظومه خود (مانند برخورد با جرم آسمانی دیگر) به بیرون پرتاب شوند. با وقوع چنین رخدادی، آنها آزادانه در فضا بدون محدود شدن به گرانش هیچ ستاره ای سرگردان می‌شوند.

وجود سیارات سرگردان سوالات زیادی را برای دانشمندان ایجاد می‌کند. یک سوال مهم این است که چند سیاره سرگردان در جهان وجود دارد. از آنجایی که آنها ستاره ای ندارند که روشن شان کند، تشخیص تعدادشان بسیار دشوار است. بیشتر تلسکوپ‌ها به دنبال نور ستاره‌ها هستند و پیدا کردن این اجرام سرگردان و تنها دشوار است.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است میلیاردها سیاره سرگردان تنها در کهکشان ما وجود داشته باشد. این عدد با در نظر گرفتن کل کیهان به مراتب افزایش می‌یابد. برخی از منجمان گمانه زنی می‌کنند که ممکن است تعداد سیارات سرگردان بیشتر از سیاراتی باشد که به دور ستاره‌ها می‌چرخند!

شناخت سیارات سرگردان به دانشمندان کمک می‌کند تا از شکل گیری و تکامل منظومه‌های سیاره ای اطلاعات بیشتری کسب کنند. گرچه این سیارات منزوی و تنها هستند اما باز هم می‌توانند رازهایی رت در مورد جهان و تاریخچه آن به ما ارائه دهند.