یکی از پیشرفته ترین جنگنده های دنیا که هیچوقت فروخته نمی شود!/ عکس
به گزارش خبرگزارش یوویک و براساس گزارش پارسینه، پیش از آغاز به کار رسمی اف-22 رپتور در دسامبر 2005 با نام اف-22ای، این هواگرد با نام هایاف-22و اف/ای-22 شناخته می شد. پس از دوره توسعه طولانی مدت و با وجود مشکلات عملیاتی، نیروی هوایی ایالات متحده قدرت هوایی-تاکتیکی این هواگرد را جزء مهمی از قدرت تاکتیکی هوایی این نیرو توصیف کرد. بیانیه نیروی هوایی بیان می کرد اف-22 با تمام جنگنده های پیشین متفاوت است و قابلیت های رادارگریزی، عملکرد آیرودینامیک و آگاهی موقعیتی آن، کارایی بی سابقه ای به این جنگنده داده است.
نیروی هوایی آمریکا قصد داشت به صورت رسمی 750 جنگنده تاکتیکی پیشرفته خریداری کند. در سال 2009 میلادی، این برنامه به دلیل هزینه بالای تولید، نبود ماموریت های هوابه هوای مشخص که به دلیل تاخیر در برنامه تولید جنگنده های روسی و چینی به وجود آمد، ممنوعیت صادرات، و توسعه جنگنده چندمنظوره اف35، به خرید 187 جنگنده عملیاتی محدود شد. آخرین اف22 تولیدی در سال 2012 تحویل نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا شد. به گزارش نشنال اینترست، کمبود فضای کافی برای حمل موشک باعث شده تا اف-22 از خط تولید کنار گذاشته شود و اینگونه نتیجه گرفتند که این ایراد که در ساختار بدنهٔ اف-22 وجود دارد قابل برطرف شدن نخواهد بود.
در سال 1981 در میان تهدیدات جنگنده های شرقی پیشرفته و به روزتر مانند سوخو 27 امریکایی به فکر افتادند ضعف ایگل و اف-16 را با پرنده ای قدرتمند پر کنند از میان تمام شرکت های مطرح جهان دو شرکت لاکهید مارتین و نورثروپ از میان هفت شرکت انتخاب شدند. لاکهید با بویینگ و جنرال داینامیکس یک طرف قرار گرفت و نورثروپ به مک دانل داگلاس پیوست. به هر پیمان کار زمان پنجاه ماهه ای داده شد تا طرح خود را ارایه دهد. گروه لاکهید وای اف-22 و گروه نورثروپ وای اف-23 را طراحی کرد.
پرواز اولیه اف-22 در 29 سپتامبر 1990 انجام شد و در آزمایش ها، این هواپیما به 1٫58 ماخ در حالت زبَرصوت دست یافت. پس از مراحل آزمایش طرح و تایید نمونه های آزمایشی، در 23 آوریل 1991، وزیر وقت نیروی هوایی ایالات متحده، دونالد رایس، وای اف-22 را برنده این رقابت اعلام کرد. طرح وای اف-23 پنهان کارتر و سریع تر شناخته شد، در حالی که وای اف-22 توان مانور بهتری داشت. خبرگزاری های هواگردی تصور می کردند که وای اف-22 برای برنامه جنگنده تاکتیکی دریایی پیشرفته نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا هم مناسب تر بود، اما طرح جنگنده تاکتیکی دریایی پیشرفته در سال 1992 توسط نیروی دریایی تعطیل شد.با توجه به برنامه جنگنده تاکتیکی پیشرفته نیروی هوایی آمریکا، اف-22 در درجه اول به عنوان یک جنگنده برتری هوایی طراحی شد، اما این جنگنده دارای قابلیت های هواگرد تهاجمی، جنگ الکترونیک و شنود الکترونیک نیز هست.
فناوری های متعدد و جدید استفاده شده در اف-22 باعث افزایش قابل توجه هزینه ها و تاخیر پروژه شده است. بسیاری از قابلیت ها به ارتقادادن های هنگام خدمت موکول شدند. این کار با وجود کاهش هزینه اولیه، باعث افزایش هزینه کلی برنامه شد. با پایان تولید در سال 2011، هزینه تقریبی کل برنامه 67٫3 میلیارد دلار برآورد شده است؛ 32٫4 میلیارد دلار برای تحقیقات، توسعه، آزمایش و ارزیابی و 34٫9 میلیارد دلار برای تهیه و تولید ناوگان اف-22. هزینه نهایی تولید هر اف-22 اضافی در سال 2009 حدود 138 میلیون دلار برآورد شد.
در آوریل 2006، دیوان محاسبات آمریکا مقرر کرد تا هزینه هر فروند اف-22 معادل 361 میلیون دلار باشد. بودجه ای 28 میلیارد دلاری هم برای توسعه و آزمایش در نظر گرفته شد. بر اساس تولید 181 فروند، هزینه تهیه هر فروند در سال 2006 برابر 178 میلیون دلار تخمین زده شد در پایان فرایند تولید، 34 میلیارد دلار برای تهیه و تدارکات در نظر گرفته شد و در نتیجه، هزینه کلی برنامه به 62 میلیارد دلار و برای هر فروند به 339 میلیون دلار رسید. هزینه نهایی برای تیه هر فروند اف-22 اضافی در سال 2009 در حدود 138 میلیون دلار تخمین زده شد دیوان محاسبات هزینه تخمینی تولید هر فروند اف-22 در سال 2012 را در حدود 412 میلیون دلار اعلام کرد.
بر اساس قوانین فدرال آمریکا و برای حفاظت از فناوری های پنهان گرایانه و دیگر ویژگی های پیشرفته این جنگنده، صادرات اف-22 ممنوع است. مشتریان جنگنده های آمریکایی تصمیم به خرید دیگر هواگردهای قدیمی تر از جمله اف-15 ایگل و اف-16 فایتینگ فالکن یا نمونه جدیدتر اف-35 لایتنینگ 2 گرفتند که شامل فناوری هایی از اف-22 بوده و در عین حال ارزان تر، انعطاف پذیرتر و قابل صادرات بودند.
در سپتامبر 2006، کنگره طرح ممنوعیت فروش برون مرزی اف-22 را تصویب کرد. با وجود این ممنوعیت، لایحه مجوز دفاعی سال 2010 شامل مقرراتی بود که وزارت دفاع را ملزم به آماده سازی گزارشی دربارهٔ هزینه ها و امکان صادرات اف-22 می کرد و گزارش دیگری هم باید در خصوص تاثیر صادرات اف-22 روی صنعت هوافضای ایالات متحده آماده می شد.
توسعه همتایان روسی و چینیِ اف-22 نگرانی هایی را برانگیخت و در سال 2009، ژنرال جان کورلی، رییس فرماندهی نبرد هوایی آمریکا اعلام داشت که ناوگانی متشکل از 187 اف-22 کافی نخواهد بود، اما گیتس نگرانی ژنرال را رد کرد در سال 2011، گیتس بیان کرد که توسعه جنگنده نسل پنجم چین زمانی انجام شده که سفارش نهایی اف-22 داده شده بوده و حتی با وجود تاخیر در ساخت و تحویل اف-35، ایالات متحده در سال 2025 برتری آشکاری در زمینه هواگردهای پنهان کار خواهد داشت. در دسامبر 2011، صد و نود و پنجمین (و آخرین) اف-22 از میان 8 فروند هواگرد آزمایشی و 187 فروند هواگرد عملیاتی، ساخته شده و در 2 مه 2012 به نیروی هوایی تحویل داده شد.
در آوریل 2016، کمیته فرعی نیروهای تاکتیکی هوایی و زمینی کمیته خدمات مسلح مجلس نمایندگان پیشنهاد قانونی را داد که به موجب آن، نیروی هوایی مسیول انجام پژوهشی در خصوص هزینه امور مربوط به ادامه تولید اف-22 شود. وزیر دفاع وقت، رابرت گیتس، سفارش را به 187 فروند تقلیل داده بود تا سرمایه موردنیاز برای عملیات های غیرعادی جاری در عراق و افغانستان به دست آید. از همان زمان، قانون گذاران و پنتاگون هشدار دادند که سامانه های جنگاوری هوایی روسیه و چین در زمینهٔ برتری هوایی در حال پیشی گرفتن از رقبای آمریکایی خود بودند. لاکهید برای افزایش تعداد اف-22های در دسترس، پیشنهاد داد تا 36 نسخه اولیه آموزشی رپتور بلوک 20 به نسخه های عملیاتی بلوک 30/35 تبدیل شوند. در 9 ژوین 2017، نیروی هوایی گزارشی به کنگره فرستاد و اعلام کرد که به دلیل مشکلات اقتصادی و عملیاتی، برنامه ای برای آغاز دوباره خط تولید اف-22 ندارد. تخمین زده می شد که ساخت 194 اف-22 اضافه در حدود 50 میلیارد دلار هزینه داشته باشد؛ معادل 206–216 میلیون دلار برای هر فروند که شامل قریب به 9٫9 میلیارد دلار برای هزینه شروع دوباره خط تولید و 40٫4 میلیارد دلار برای هزینه های تهیه جنگنده هاست.
بخش های اصلی اویونیک این جنگنده شامل سامانه جنگاوری الکترونیک ای ان/ای ال آر-94 سندرز/جنرال الکتریک، ردیاب پرتاب موشک فروسرخ و فرابنفش ای ان/ای ای آر-56 لاکهید مارتین و رادار نوع آرایه اسکن الکترونیکی شده فعال ای ان/ای پی جی-77 متعلق به نورثروپ گرومن/تگزاس اینسترومنتس هستند. ردیاب پرتاب موشک از شش حسگر برای فراهم آوردن پوشش همه جانبه فروسرخ استفاده می کند. سامانه ای ال آر-94 پیچیده ترین بخش تکنیکی نصب شده روی هواگرد است. این سامانه یک شناساگر رادار غیرفعال با بیش از 30 آنتن ترکیب شده با بال ها و بدنه برای پوشش همه جانبهٔ گیرنده هشدار رادار است. برد این شناساگر (بیش از 250 مایل دریایی) از برد رادار بیشتر بوده و می تواند امواج رادار را محدود به پرتوهای باریک (کمتر از °2 تا °2 در سمت و ارتفاع) برساند تا رادارگریزی را افزایش دهد. بسته به نوع تهدید شناسایی شده، سامانه های دفاعی می توانند خلبان را در انجام سریع اقدامات متقابل همچون آزادسازی منوّر یا خاشه یاری کنند. ای ال آر-94 می تواند به عنوان سامانه ردیابی غیرفعال با قابلیت یافتن اهداف و فراهم آوردن اطلاعات کافی برای قفل راداری روی هدف استفاده شود. ارتباطات تاکتیکی میان اف-22ها با استفاده از سامانه اختصاصی و بسیار امن پیوند درون پروازی داده انجام می شود.
سلاح های اف-22 معمولاً درون آن حمل می گردند، اما بال ها هم محلی برای قرار گرفتن تسلیحات داشته و هر یک، می تواند 5٬000 پوند (2٬300 کیلوگرم) وزن تحمل کند. محفظه ای قابل جداسازی حاوی 600 گالون (2٬270 لیتر) بنزین اضافه یا پرتاب گری با قابلیت نگهداری دو موشک هوا به هوا می تواند روی هر یک از این نقاط نصب شود و دو بخش داخلی دارای لوله کشی هایی برای انتقال بنزین هستند. استفاده از این فضای اضافی، باعث کاهش پنهان کاری و افت عملکرد سینماتیک هواگرد می شود، به همین دلیل، با خالی شدن این فضا، نگهدارنده آن هم قابل جداسازی است تا پنهان کاری و عملکرد سینماتیک به حالت اول خود برگردد. در میانه دهه 2000، توسعه نوعی محفظه خارجی دارای ویژگی پنهان کار در دست انجام بود.
در آوریل 1992، دومین وای اف-22 در هنگام فرود در پایگاه نیروی هوایی ادواردز، سقوط کرد. خلبان آزمایشی این هواپیما با نام تام مرگنفلد، بدون صدمه دیدن از هواگرد خارج شد. دلیل سقوط، اشکال نرم افزاری در کنترل پرواز بیان شده که در جلوگیری از نوسان واردشده از طرف خلبان، ناتوان بوده است.
نخستین سقوط اف-22 در هنگام برخاست در پایگاه نیروی هوایی نلیس در 20 دسامبر 2004 رخ داد. خلبان توانست پیش از برخورد، بدون صدمه جان سالم به در ببرد. در تحقیقات پیرامون این سانحه مشخص شد که در هنگام خاموش کردن موتور، وقفه ای جزیی در برق و نیروی هواگرد، موجب اشکال در عملکرد سامانه کنترل پرواز شده و به دنبال آن، طراحی هواپیما اصلاح شد تا از تکرار دوباره مشکل جلوگیری شود. پس از یک دوره کوتاه زمین گیر شدن تمام ناوگان، ماموریت های ناوگان اف-22 پس از بررسی ادامه یافت.
رپتور در مجموع بهترین و زیباترین پرنده مهلک جهان است البته این جنگنده تلفات هم کم نداده است ولی تمام اینها هیچ چیزی از ابهت رپتور کم نکرده است
در ویدیوی زیر پرواز رپتور را مشاهده خواهید کرد و البته شکار بالن جاسوسی چینی در آسمان امریکا که حرف و حدیث های زیادی را در پی داشت.
227227
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "یکی از پیشرفته ترین جنگنده های دنیا که هیچوقت فروخته نمی شود!/ عکس" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "یکی از پیشرفته ترین جنگنده های دنیا که هیچوقت فروخته نمی شود!/ عکس"، کلیک کنید.