طعم غذا در هواپیما عجیب است!

طعم غذا در هواپیما اغلب به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی بدن در ارتفاع بالا، مانند کاهش حس بویایی و چشایی ناشی از خشکی هوا و فشار کابین، و همچنین فرآیندهای خاص آماده سازی و نگهداری غذا برای پروازهای هوایی، متفاوت و گاهی اوقات عجیب به نظر می رسد.

سفر با هواپیما، تجربه ای منحصر به فرد است که با خود چالش ها و ویژگی های خاصی به همراه دارد؛ از جمله یکی از رایج ترین موضوعات مورد بحث میان مسافران، طعم و کیفیت غذایی است که در طول پرواز سرو می شود. بسیاری از افراد از اینکه غذاهای هواپیما به اندازه ی غذاهای زمینی لذیذ نیستند، گلایه دارند و حتی برخی آن را بی مزه یا ناخوشایند توصیف می کنند. این تفاوت در تجربه چشایی، اتفاقی نیست و ریشه های علمی و عملی متعددی دارد که درک آن ها می تواند دیدگاه شما را نسبت به غذای هواپیما تغییر دهد. این پدیده تنها به آشپزی کترینگ ها محدود نمی شود، بلکه عوامل محیطی درون کابین هواپیما و حتی واکنش های بدن انسان در ارتفاع بالا، همگی در این تجربه نقش آفرین هستند. از تغییرات فیزیولوژیکی در حس چشایی و بویایی گرفته تا روش های خاص نگهداری و گرم کردن غذا، هر یک به نوعی بر روی مزه نهایی تأثیر می گذارند. در ادامه به بررسی عمیق تر این عوامل و حقایق جالبی درباره غذای هواپیما خواهیم پرداخت تا پرده از راز طعم متفاوت آن برداریم و راهکارهایی برای بهبود این تجربه ارائه دهیم.

چرا طعم غذا در هواپیما متفاوت است؟

تغییر طعم غذا در محیط هواپیما پدیده ای پیچیده است که از چندین عامل مختلف ناشی می شود. این عوامل شامل تغییرات فیزیولوژیکی در بدن انسان به دلیل ارتفاع، فرآیند خاص تهیه و نگهداری غذا و همچنین تأثیرات محیطی داخل کابین هواپیما هستند. درک این دلایل به ما کمک می کند تا بفهمیم چرا غذاهای سرو شده در پرواز، حتی اگر با بهترین مواد اولیه و توسط آشپزهای ماهر تهیه شده باشند، باز هم ممکن است طعمی متفاوت از آنچه در روی زمین تجربه می کنیم، داشته باشند. این تفاوت ها نه تنها بر روی حس چشایی ما تأثیر می گذارند، بلکه بر روی حس بویایی که نقش کلیدی در درک کامل طعم دارد، نیز اثر می گذارند. در ادامه، به تفصیل به هر یک از این عوامل و چگونگی تأثیر آن ها بر تجربه غذایی شما در طول پرواز خواهیم پرداخت.

تغییرات فیزیولوژیکی و حس چشایی در ارتفاع بالا

یکی از مهم ترین دلایلی که طعم غذا در هواپیما متفاوت به نظر می رسد، تغییرات فیزیولوژیکی است که در بدن انسان در ارتفاع بالا رخ می دهد. در ارتفاع کروز (حدود 35,000 پایی)، فشار کابین معادل ارتفاع 6,000 تا 8,000 پایی از سطح دریا است. این کاهش فشار هوا و همچنین کاهش رطوبت در کابین هواپیما (که معمولاً به زیر 12 درصد می رسد، خشک تر از صحرا)، تأثیر مستقیمی بر حس بویایی و چشایی ما دارد. خشکی هوا باعث خشک شدن غشاهای مخاطی در بینی و دهان می شود که به نوبه خود، توانایی ما برای تشخیص بوها و طعم ها را کاهش می دهد. حس بویایی نقش حیاتی در درک کامل طعم غذا ایفا می کند؛ در واقع، حدود 80 درصد از آنچه ما به عنوان طعم غذا تجربه می کنیم، در واقع بوی آن است. هنگامی که حس بویایی ضعیف می شود، طعم ها نیز کمتر و مبهم تر احساس می شوند. تحقیقات نشان داده اند که در ارتفاع بالا، حس چشایی برای طعم های شیرین و شور می تواند تا حدود 30 درصد کاهش یابد، در حالی که طعم های ترش، تلخ و اومامی (پنجمین طعم اصلی) کمتر تحت تأثیر قرار می گیرند. به همین دلیل، غذاهای هواپیما ممکن است بی مزه یا حتی بد مزه به نظر برسند. کترینگ های هوایی برای مقابله با این پدیده، اغلب غذاها را با مقادیر بیشتری از نمک، شکر و ادویه ها تهیه می کنند تا این کاهش حس چشایی را جبران کنند و طعم غذا را برای مسافران قابل قبول تر سازند. اما حتی با این تمهیدات، تجربه غذایی در هواپیما همچنان می تواند با آنچه در روی زمین داریم، متفاوت باشد.

فرآیند پیچیده تهیه و نگهداری غذای هواپیما

یکی دیگر از عوامل کلیدی در تفاوت طعم غذای هواپیما، فرآیند پیچیده و خاص تهیه و نگهداری آن است. برخلاف رستوران ها که غذا به صورت تازه به تازه تهیه می شود، غذای هواپیما از ساعت ها تا حتی چند روز قبل از پرواز آماده می شود. این غذاها معمولاً در کترینگ های بزرگ و مجهز که دارای استانداردهای بسیار سختگیرانه بهداشتی و ایمنی هستند، طبخ می شوند. پس از پخت اولیه، غذاها به سرعت سرد شده و سپس به صورت منجمد یا سرد نگهداری می شوند. این فرآیند انجماد یا سرد کردن سریع، برای جلوگیری از رشد باکتری ها و حفظ ایمنی غذایی بسیار حیاتی است. سپس، این غذاهای بسته بندی شده و سرد، به هواپیما منتقل می شوند. در طول پرواز، مهمانداران غذاها را در فرهای مخصوص هواپیما که تنها قادر به گرم کردن هستند و نه پخت کامل، دوباره گرم می کنند. این گرم کردن مجدد، به ویژه برای غذاهای حاوی گوشت یا مرغ، می تواند منجر به تغییراتی در بافت و طعم غذا شود. به عنوان مثال، غذاهای گوشتی ممکن است خشک تر شوند یا طعم اصیل خود را از دست بدهند. همچنین، ماهیت فرآیند انجماد و گرم کردن مجدد می تواند بر روی ترکیب شیمیایی و ساختار سلولی مواد غذایی تأثیر بگذارد و در نتیجه، عطر و طعم آن ها را تغییر دهد. از آنجا که غذاها باید برای تعداد زیادی مسافر در زمان مشخص آماده شوند و سپس در محیطی با شرایط خاص (ارتفاع و فشار) سرو شوند، کترینگ ها مجبورند روش هایی را به کار بگیرند که پایداری و ایمنی غذا را تضمین کند، حتی اگر این روش ها بر روی کیفیت طعم تأثیر بگذارند. این چالش ها باعث می شوند که طعم نهایی غذا، با آنچه از یک غذای تازه پخته شده انتظار داریم، متفاوت باشد.

تاثیر عوامل محیطی بر تجربه غذا

علاوه بر تغییرات فیزیولوژیکی و فرآیندهای تهیه غذا، عوامل محیطی داخل کابین هواپیما نیز نقش مهمی در تجربه طعم غذا ایفا می کنند. یکی از این عوامل، صدای بالای محیط است. موتورهای جت هواپیما و سیستم تهویه مطبوع، سر و صدای مداومی در کابین ایجاد می کنند که می تواند بر روی حس چشایی و بویایی ما تأثیر بگذارد. تحقیقات علمی نشان داده اند که نویز پس زمینه می تواند حس تشخیص طعم های شیرین و شور را کاهش دهد و در مقابل، طعم اومامی را تقویت کند. این پدیده به این دلیل رخ می دهد که مغز ما در محیط های پر سر و صدا، باید منابع شناختی بیشتری را برای پردازش اطلاعات صوتی به کار گیرد، که این امر می تواند منجر به کاهش توجه به سیگنال های حسی دیگر، مانند طعم ها شود. به همین دلیل، حتی اگر غذای شما به اندازه کافی شور یا شیرین باشد، ممکن است در محیط پر سر و صدای هواپیما، این طعم ها را کمتر احساس کنید. علاوه بر صدا، خشکی شدید هوا در کابین نیز تأثیر قابل توجهی دارد. همانطور که پیش تر اشاره شد، خشکی هوا باعث خشک شدن مجاری بینی و دهان می شود که به طور مستقیم بر حس بویایی و چشایی تأثیر می گذارد. این خشکی همچنین می تواند باعث شود که غذاهای خشک تر، مانند نان یا برخی از انواع گوشت، حتی خشک تر و کمتر appetizing به نظر برسند. محیط کابین هواپیما، با فشار و رطوبت پایین و سر و صدای مداوم، در مجموع شرایطی را ایجاد می کند که برای تجربه کامل و لذت بخش از غذا، چندان ایده آل نیست. تمامی این عوامل دست به دست هم می دهند تا طعم غذا در هواپیما، تجربه ای منحصر به فرد و گاهی اوقات عجیب باشد.

حقایق جذاب درباره غذای هواپیما

غذای هواپیما، فراتر از یک وعده ساده در طول پرواز، دنیایی از پیچیدگی ها، برنامه ریزی های دقیق و حقایق کمتر شنیده شده است. از تفاوت های ظریف در منوی خلبان ها گرفته تا برنامه ریزی های بلندمدت کترینگ ها و پروتکل های سختگیرانه برای مدیریت غذا در شرایط خاص، هر یک از این جزئیات، جنبه ای از صنعت هوانوردی و خدمات غذایی آن را روشن می کنند. این حقایق نه تنها جذاب هستند، بلکه نشان دهنده تلاش های گسترده ای هستند که پشت صحنه برای اطمینفان از سلامت و راحتی مسافران انجام می شود، حتی اگر نتیجه نهایی همیشه باب میل همه نباشد. در ادامه به برخی از این حقایق جالب و کمتر شناخته شده درباره غذای سرو شده در هواپیما خواهیم پرداخت که می تواند دیدگاه شما را نسبت به این بخش از سفر هوایی تغییر دهد.

غذای خلبان ها با غذای مسافران تفاوت دارد

یکی از حقایق جالب و مهم درباره غذای هواپیما این است که معمولاً غذای خلبان و کمک خلبان با غذای سرو شده برای مسافران تفاوت دارد. این تفاوت نه از روی تبعیض، بلکه به دلایل بسیار مهم ایمنی پرواز اعمال می شود. سلامت مسافر و ایمنی پرواز در دستان خلبان و کمک خلبان است و هرگونه مشکل سلامتی، به ویژه مسمومیت غذایی، می تواند عواقب فاجعه باری داشته باشد. برای به حداقل رساندن خطر مسمومیت غذایی همزمان برای هر دو خلبان، شرکت های هواپیمایی پروتکل های سختگیرانه ای را دنبال می کنند. اغلب، خلبان و کمک خلبان از وعده های غذایی متفاوتی استفاده می کنند، یا حتی غذاهای آن ها از کترینگ های مختلف یا دسته های تولیدی جداگانه تهیه می شود. این رویکرد تضمین می کند که اگر یکی از وعده های غذایی آلوده باشد، تنها یک نفر تحت تأثیر قرار گیرد و دیگری قادر به کنترل هواپیما باشد. علاوه بر این، غذای خلبان ها معمولاً با دقت بیشتری از نظر مواد اولیه و فرآیند پخت کنترل می شود تا اطمینان حاصل شود که تازه و با بالاترین کیفیت ممکن هستند. این تمهیدات، هرچند ممکن است به نظر ساده بیایند، اما جزء جدایی ناپذیری از ایمنی پرواز و مدیریت ریسک در صنعت هوانوردی هستند که جان هزاران نفر را در هر پرواز تضمین می کنند. بنابراین، دفعه بعد که در هواپیما غذا می خورید، به یاد داشته باشید که پشت هر وعده غذایی، حتی غذای خلبانان، یک سیستم پیچیده از برنامه ریزی و تدابیر ایمنی وجود دارد.

منوی غذای مسافران هواپیما 6 ماه الی یک سال پیش بسته می شوند

شاید باورنکردنی به نظر برسد، اما منوی غذای مسافران هواپیما، به ویژه در خطوط هوایی بزرگ و بین المللی، معمولاً از 6 ماه تا حتی یک سال قبل از سرو شدن، بسته و نهایی می شود. این برنامه ریزی طولانی مدت به دلیل پیچیدگی های عظیم لجستیکی و اقتصادی صنعت کترینگ هوایی است. شرکت های هواپیمایی باید با تأمین کنندگان مواد غذایی قراردادهای بلندمدت ببندند، حجم عظیمی از مواد اولیه را پیش بینی و سفارش دهند و فرآیندهای تولید را برای میلیون ها وعده غذایی در طول سال هماهنگ کنند. این شامل انتخاب دقیق مواد اولیه، طراحی دستور پخت ها، و اطمینان از اینکه غذاها در مقیاس وسیع و با کیفیت یکسان قابل تولید هستند، می شود. همچنین، منوی پرواز باید با توجه به مسیرهای مختلف، ترجیحات غذایی متنوع مسافران (مانند رژیم های گیاه خواری، بدون گلوتن، حلال، کوشر و…) و مقرون به صرفه بودن، طراحی شود. تغییرات ناگهانی در منو می تواند منجر به مشکلات زنجیره تأمین، افزایش هزینه ها و حتی هدر رفت مواد غذایی شود. بنابراین، شرکت های هواپیمایی برای حفظ ثبات، کاهش هزینه ها و اطمینان از دسترسی به مواد اولیه در حجم بالا، نیاز به برنامه ریزی های بسیار دقیق و بلندمدت دارند. این واقعیت نشان می دهد که هر وعده غذایی که در هواپیما به شما ارائه می شود، نتیجه یک فرآیند پیچیده و زمان بر از برنامه ریزی، تولید و لجستیک است که بسیار فراتر از یک آشپزخانه معمولی عمل می کند.

اگر هواپیما تاخیر طولانی داشته باشد، غذاها دور ریخته می شوند

یکی دیگر از حقایق مهم و در عین حال تأسف بار در مورد غذای هواپیما این است که در صورت تأخیرهای طولانی مدت پرواز، به ویژه تأخیرهای 5 تا 6 ساعته یا بیشتر، تمام غذاهای آماده شده برای آن پرواز دور ریخته می شوند و جایگزین های تازه تهیه می شوند. این اقدام، هرچند ممکن است به نظر هدر رفت منابع بیاید، اما از نظر استانداردهای بهداشتی و ایمنی غذایی کاملاً ضروری است. غذای هواپیما به دلیل ماهیت پخت و بسته بندی شدن، دارای یک عمر مفید مشخص و محدود است که باید در دماهای کنترل شده نگهداری شود. پس از گذشت یک زمان مشخص، حتی اگر غذا در دمای مناسب نگهداری شده باشد، خطر رشد باکتری ها و کاهش کیفیت آن افزایش می یابد. شرکت های هواپیمایی و کترینگ ها تحت پروتکل های سختگیرانه HACCP (تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی) و سایر مقررات بین المللی عمل می کنند که برای حفظ سلامت و ایمنی مسافران طراحی شده اند. این مقررات شامل زمان بندی دقیق برای آماده سازی، حمل و نقل، و سرو غذا می شود. اگر پرواز از این بازه زمانی خارج شود، برای جلوگیری از هرگونه خطر مسمومیت غذایی، بهترین و تنها راهکار، دور ریختن غذاهای قبلی و جایگزینی آن ها با وعده های غذایی تازه است. این عمل نشان دهنده اولویت بالای سلامت مسافر و تعهد شرکت های هواپیمایی به رعایت بالاترین استانداردهای ایمنی است، حتی اگر به قیمت ضررهای مالی قابل توجهی تمام شود. این واقعیت، جنبه ای کمتر دیده شده از مدیریت پیچیده غذایی در صنعت هوانوردی را به تصویر می کشد.

در صنعت هوانوردی، ایمنی و سلامت مسافران بالاترین اولویت را دارد؛ به همین دلیل، غذای هواپیما تحت نظارت های دقیق و با رعایت پروتکل های بهداشتی سختگیرانه تهیه و مدیریت می شود.

راهکارهای بهبود طعم غذا در هواپیما

با وجود تمام چالش هایی که در مورد طعم غذای هواپیما وجود دارد، راهکارهایی نیز برای بهبود تجربه غذایی شما در طول پرواز ارائه شده است. این راهکارها شامل ترفندهای ساده ای است که می توانید در حین پرواز به کار ببرید، تا حدودی تأثیر عوامل محیطی را کاهش دهید و از وعده غذایی خود لذت بیشتری ببرید. از روش های کاهش تأثیر صدا بر حس چشایی گرفته تا انتخاب های هوشمندانه در مورد نوشیدنی ها و حتی افزودن چاشنی های شخصی، همگی می توانند به شما کمک کنند تا تجربه بهتری از غذای هواپیما داشته باشید. هدف این راهکارها، بهینه سازی شرایط موجود و کمک به ذائقه شما برای درک بهتر طعم ها در محیط خاص هواپیما است. در ادامه به بررسی چند راهکار عملی و مؤثر برای بهبود طعم غذا در هواپیما می پردازیم که می تواند سفر هوایی شما را دلپذیرتر کند.

اگر می خواهید طعم غذا بهتر شود از هدفون استفاده کنید

همانطور که پیش تر اشاره شد، صدای بالای موتور هواپیما و نویز مداوم در کابین می تواند به طور قابل توجهی بر حس چشایی و بویایی شما تأثیر بگذارد و باعث شود طعم غذاها کمتر احساس شوند. یک راهکار ساده و مؤثر برای مقابله با این پدیده، استفاده از هدفون در هنگام صرف غذا است. استفاده از هدفون های نویز کنسلینگ (Noise-Cancelling) می تواند به شدت صدای محیط را کاهش دهد و محیطی آرام تر و دلپذیرتر برای غذا خوردن ایجاد کند. وقتی مغز شما کمتر درگیر پردازش صداهای مزاحم محیط است، می تواند تمام توجه خود را به سیگنال های حسی مربوط به طعم و بوی غذا معطوف کند. این تمرکز بیشتر، به شما کمک می کند تا طعم های موجود در غذا را بهتر تشخیص دهید و از آن لذت بیشتری ببرید. حتی اگر هدفون نویز کنسلینگ ندارید، استفاده از هدفون های معمولی و گوش دادن به موسیقی آرام یا پادکست نیز می تواند حواس شما را از نویز محیط پرت کرده و به تجربه غذایی شما کمک کند. بسیاری از مسافران باتجربه، این ترفند را به عنوان یک راهکار مؤثر برای بهبود تجربه پرواز خود به کار می برند. بنابراین، دفعه بعد که سفر هوایی دارید، فراموش نکنید که یک هدفون خوب همراه خود داشته باشید و در زمان صرف غذا از آن استفاده کنید تا طعم غذایتان را بهتر حس کنید.

افزودن چاشنی و سس برای تقویت طعم

یکی دیگر از راهکارهای مؤثر برای بهبود طعم غذای هواپیما، افزودن چاشنی ها و سس های بیشتر است. در ارتفاع بالا، به دلیل خشکی هوا، سینوس ها و مجاری بویایی خشک می شوند که این امر به نوبه خود، حس بویایی و در نتیجه حس چشایی را کاهش می دهد. غذاهای خشک تر در این شرایط، طعم کمتری دارند و ممکن است بی مزه به نظر برسند. به همین دلیل، غذاهایی که دارای سس بیشتر یا رطوبت بالاتری هستند، معمولاً طعم بهتری در هواپیما دارند. بسیاری از شرکت های هواپیمایی با آگاهی از این موضوع، سعی می کنند غذاهای خود را با سس های مخصوص و به مقدار کافی سرو کنند تا طعم آن ها برای مسافر دلپذیرتر باشد. اما شما نیز می توانید با خود ابتکار عمل به خرج دهید. همراه داشتن بسته های کوچک ادویه، نمک، فلفل، یا حتی سس های مورد علاقه خود (در حجم های مجاز برای حمل در کابین) می تواند تفاوت چشمگیری در طعم غذای شما ایجاد کند. افزودن این چاشنی ها به غذای هواپیما، می تواند به تقویت طعم های موجود کمک کرده و حس چشایی شما را تحریک کند. این یک راه ساده اما مؤثر برای شخصی سازی وعده غذایی شما و لذت بردن بیشتر از آن در شرایط خاص پرواز است. امتحان کنید و ببینید چگونه یک چاشنی کوچک می تواند تجربه غذایی شما را دگرگون سازد.

انتخاب نوشیدنی های مناسب و پرهیز از برخی گزینه ها

انتخاب نوشیدنی مناسب در طول پرواز نیز می تواند بر تجربه کلی شما از غذا و حتی سلامتتان تأثیر بگذارد. یکی از توصیه های رایج مهمانداران و کارشناسان سلامت، پرهیز از مصرف چای و قهوه تهیه شده با آب مخازن هواپیما است. دلیل این امر، نگرانی هایی است که در مورد کیفیت آب مخازن هواپیما وجود دارد. این مخازن ممکن است در فواصل زمانی طولانی پر شوند و احتمال وجود باکتری یا آلاینده ها در آب آن ها بیشتر است. اگرچه شرکت های هواپیمایی ادعا می کنند که آب مخازن به طور منظم آزمایش و تمیز می شود، اما برای اطمینان بیشتر، بهتر است از نوشیدنی های بسته بندی شده مانند آب معدنی، آبمیوه، یا نوشابه های قوطی استفاده کنید. مهم است که در طول پرواز بدن خود را به خوبی هیدراته نگه دارید، زیرا خشکی هوا در کابین می تواند منجر به کم آبی بدن شود که خود بر حس چشایی و سطح انرژی شما تأثیر می گذارد. آب معدنی، بهترین انتخاب برای هیدراته ماندن است. اگر تمایل به نوشیدن چای یا قهوه دارید، از مهماندار بخواهید که از آب بطری برای تهیه آن استفاده کند، یا خودتان چای کیسه ای و قهوه فوری همراه داشته باشید و از آب جوش سرو شده با احتیاط استفاده کنید. این انتخاب های هوشمندانه در نوشیدنی ها، نه تنها به سلامت شما کمک می کند، بلکه می تواند بر روی طعم کلی غذای شما نیز تأثیر مثبت بگذارد و تجربه پروازتان را بهبود بخشد.

خشکی هوا در کابین هواپیما، نه تنها بر حس چشایی و بویایی تأثیر می گذارد، بلکه می تواند باعث کم آبی بدن شود؛ بنابراین، هیدراته ماندن با نوشیدنی های مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.

سوالات متداول

چرا حس چشایی در هواپیما تغییر می کند؟

حس چشایی در هواپیما به دلیل کاهش فشار هوا و رطوبت بسیار پایین در کابین تغییر می کند. این شرایط باعث خشک شدن مجاری بینی و کاهش حس بویایی می شود که بخش عمده ای از درک طعم غذا را تشکیل می دهد. همچنین، گیرنده های چشایی برای طعم های شیرین و شور نیز در ارتفاع بالا کمتر فعال می شوند.

آیا غذای هواپیما قبل از پرواز آماده می شود؟

بله، غذای هواپیما معمولاً 12 تا 72 ساعت قبل از پرواز در کترینگ های مجهز و با رعایت استانداردهای بهداشتی سختگیرانه آماده می شود. سپس به سرعت سرد یا منجمد شده و در زمان پرواز در فرهای مخصوص هواپیما گرم می شود.

آب سرو شده در هواپیما برای نوشیدن مناسب است؟

توصیه می شود برای نوشیدن از آب های بطری شده استفاده کنید. مخازن آب هواپیما ممکن است در فواصل زمانی طولانی تمیز شوند و احتمال وجود باکتری در آب آن ها بیشتر است. برای اطمینان از سلامت، آب معدنی یا نوشیدنی های بسته بندی شده گزینه بهتری هستند.

بهترین نوشیدنی برای مصرف در پرواز چیست؟

بهترین نوشیدنی برای مصرف در پرواز، آب معدنی بطری شده است که به حفظ هیدراتاسیون بدن در محیط خشک کابین کمک می کند. آبمیوه های بسته بندی شده و نوشابه های قوطی نیز گزینه های مناسبی هستند. از مصرف نوشیدنی های الکلی و کافئین دار زیاد پرهیز کنید، زیرا می توانند باعث کم آبی بدن شوند.

آیا غذای هواپیما تاریخ مصرف دارد؟

بله، غذای هواپیما دارای تاریخ مصرف مشخص و استانداردهای سختگیرانه ای برای نگهداری است. به دلیل ماهیت فاسدشدنی و اهمیت ایمنی غذایی، این غذاها تحت نظارت دقیق قرار دارند و در صورت تأخیر طولانی پرواز یا گذشت زمان مجاز، دور ریخته می شوند تا سلامت مسافران به خطر نیفتد.